Speling der natuur

Door Christ van Boxel

Het was een lang koud en heel regenrijk voorjaar, zodat boeren en tuinders nauwelijks konden zaaien of poten. Maar zoals het met de natuur gesteld is, het komt altijd weer op zijn pootjes terecht. Een van de gezegden van mijn vader was, er ligt niets zo dicht bij elkaar als slecht en goed weer, en ik moet in deze oude wijsheid helemaal meegaan.

In mijn vrije tijd onderhoud ik nog een voortuintje bij mij aan de overkant. Daar zag ik de verrassing van mijn leven. En je mag gerust weten, ik loop toch al een paar jaartjes rond op deze aardbol. Wat ik daar zag, is echt wel een speling der natuur. Bij deze mensen staat een werkelijk prachtige, witte rozenstruik nu volop in bloei. En het merkwaardige hiervan: aan dezelfde struik, aan dezelfde tak groeien en bloeien tussen honderd witte, zomaar drie rode rozen. Ja werkelijk niet te geloven. Dan kom toch weer op een eerdere uitspraak terug: Je moet het maar willen zien!